سنسور دما

عسل و مواد غذایی دیگری که در ترکیباتشان عسل وجود دارد در دسته ممنوعه‌ها هستند. علت چیست؟ امکان دارد که نوعی باکتری به‌نام کلوستریدیوم بوتولینوم (Clostridiumbotulinum) در این ماده غذایی وجود داشته باشد. شاید بگویید پس چرا بزرگ‌ترها مانعی برای خوردن این باکتری ندارند؟ باکتری کلوستریدیوم بوتولینوم برای کودکان زیر ۱ سال خطر دارد و بزرگ‌ترها می‌توانند با خیال راحت، عسل طبیعی را با باکتری یا بدون آن نوش‌جان کنند. منتها عسلِ حاوی این باکتری ممـکن است در کودکـان زیر ۱ سال بوتولیسم ایجاد کند. بوتولیسم به‌ندرت کشنده است، اما مشکلاتی مانند موارد زیر به وجود می‌آورد:

• ضعف در خوردن و مکیدن؛
• کم‌شدن آب بدن؛
• کم‌اشتهایی؛
• التهاب ریه؛
• بی‌حالی؛
• یبوست.

پس برای دادن عسل به کودک صبر کنید و بگذارید که دست‌کم به ۱سالگی برسد.

۲. شیر گاو

شیر گاو برای بزرگ‌سالان مفید و مقوی است، اما هضم آن برای کودکان زیر ۱ سال ساده نیست؛ پس دور شیر گاو را هم خط بکشید. کودکان در سال نخست زندگی‌شان به موادی مانند ویتامین E و آهن نیاز زیادی دارند. این مواد به رشد کودک کمک می‌کنند؛ اما متأسفانه شیر گاو نمی‌تواند پاسخ‌گوی این نیازها باشد. شیر خشک و شیر مادر بهترین گزینه‌ها هستند و به رشد نوزاد کمک می‌کنند.

بیشتر پزشکان مصرف ماست پرچرب، پنیر کاتیج و پنیرهای سخت (پنیرهایی با بافت سفت) را از ۸ماهگی به‌بعد برای کودکان مجاز می‌دانند. زمانی‌که کودک پا به ۱‌سالگی می‌گذارد، امکان مصرف شیر کامل یعنی شیر پرچرب هم برایش وجود خواهد داشت. فقط در دادن این شیر به کودک زیاده‌روی نکنید و به‌طور متعادل به او شیرِ پرچرب گاو بدهید.

حواستان هم باشد که بعضی از کودکان به شیر گاو و لبنیات حساسیت دارند. البته حساسیت نسبت به شیر گاو چندان رایج نیست، ولی در هر حال این موضوع را در نظر داشته باشید.